Dag 1

Ik word wakker op deze mooie dag, want vandaag ga ik de strijd aan met de vijf elementen. Ik heb een berichtje van m'n vriendin; "het is d-day". Nou ik moet zeggen, ik kan me goed inbeelden hoe de Amerikanen zich hebben gevoeld de ochtend voor ze het strand van Normandië op stormdden.
Ik maak een flink ontbijt voor mezelf. Een goed ontbijt in de morgen is een dag zonder zorgen! Nou helaas, die vlieger gaat ook niet helemaal op.

Nou daar gaan we. Op naar het vliegveld. Jup, wij gaan kamperen én met het vliegtuig op vakantie. Toch nog een beetje luxe dus. Ik probeer tijdens deze rit het laatste beetje beschaving in me op te nemen. We vliegen vanaf Maastricht, vliegveld Maastricht. Ofja, vliegveld... de achtertuin van m'n oma is groter en de parkeerplaats van de Albert Heijn is ook groter dan die van dit vliegveld, maar dat terzijde. Ik zit op de 9e rij en Auke op de 25e. Dus ik stap voorin en Auke achter. Dom, dom, dom natuurlijk... want Auke heeft mijn boardingkaart. Normaal hoef je die niet verplicht meer te laten zien bij het instappen van het vliegtuig en drie controles verder, maar dit keer natuurlijk wel. Heel gedoe verder mag ik eindelijk gaan zitten en gaat de bemanning even opzoek naar Auke om mijn boardingpass te controleren. Auke kennende zal die ook compleet in paniek raken. Ik zit lekker aan het raam, super tof. Behalve als je 1.90 meter bent en je dus zo ongeveer met je benen in je nek zit. Na een goed uur moet ik plassen maar er zitten twee franse dames naast me die ik na 5 keer uitleggen eindelijk duidelijk heb gemaakt dat ik er even langs moet. Terwijl ik door de gang van het vliegtuig loop zie ik dat Auke ligt te slapen en dat er achter in het vliegtuig verschillende stoelen vrij zijn, aan het gangpad zelfs. Dus na even twijfelen besluit ik dat ik toch maar ga zitten zodat mijn benen ook een prettige vlucht ervaren. Helaas, na 5 minuten wordt ik er vriendelijk door het personeel op gewezen dat dat niet mijn plek is, of ik alsjeblieft terug wil gaan maar m'n eigen plek. Toch vreemd aangezien er precies op dat moment wordt omgeroepen dat de luchtvaartmaatschappij hoopt dat alles naar wens is en iedereen geniet van de vlucht. Ik loop weer terug naar m'n plek om nogmaals de Franse dames tot last te zijn, die het zichzelf overigens wel heel moeilijk maken. In plaats van op te staan, trekken ze hun benen zo ver mogelijk in. Met andere woorden ik moet maar zelf even uitvogelen met welke acrobatische kunsten ik op mijn plek terecht kom. Tegen mijn verwachting in en een half uur voor gepland was, gaan we landen. De landing verloopt vlekkeloos op de mensen na die het nodig vinden om te klappen als de piloot gewoon zijn werk doet...

Eenmaal op het vliegveld bezoek ik nog een keer een normale toilet voordat ik me ga laten overspoelen door het camping leven. We worden opgehaald van het vliegveld door Jan. Jan is een goede vriend van mijn schoonouders en gaat al 20 jaar naar deze camping. Dat betekent dat Jan de weg inmiddels uit zijn hoofd weet, dus we zijn lekker snel op de camping. Op de camping aangekomen, drinken we eerst even een biertje om te acclimatiseren. Daarna gaan Auke en ik aan de bak om de tent op te zetten. Ook dit heb ik nog nooit gedaan maar als Camping Koning moet je dit ook onder de knie hebben.

Na wat kapotgeslagen haringen en verkeerde stokken te hebben gebruikt, staat de tent. Onze luchtbedden passen er net in. Maar de bagage die moeten we bij andere mensen neer zetten. Net zoals het drinken en eten, want wij hebben geen koeling. Die komt zondag als Auke haar ouders arriveren. In de "straat" zitten allemaal mensen die er al vaker komen en die Auke dus kent. Ik ook een beetje natuurlijk. Ik ben van deze mensen afhankelijk, en dat geef me een ongemakkelijk gevoel. Zij hebben namelijk wel tafeltjes moet stoelen en een koeling om drinken in koud te houden. Bovendien staan onze spullen ook bij andere mensen in de tent. Gelukkig zijn deze mensen geweldig aardig dus voor hun zijn wij geen last, hoop ik.

Ik ga voor de eerste keer naar de toilet. Het toilettenhuis staat op een berg dus Het gewicht dat je van jezelf wilt ondoen ben je waarschijnlijk al lang kwijt mer de heftige cardio sessie om überhaupt boven te komen. De eerste toilet heeft geen bril en de tweede ook niet, dus loop ik verder. Eenmaal achter besef ik dat ze allemaal geen bril hebben.

De douches zijn lekker warm, gelukkig. De douche is een hokje met een haakje, zonder schot. Dus gelukkig heb ik mijn grote Albert Heijn tas bij met al m'n spullen erin. Zodat mijn kleren droog blijven. Helaas was in de koffer Auke haar shampoo open gegaan, dus mijn handdoeken zaten vol met shampoo. En dat heb ik geweten... Zodra ik mijn haren ging afdrogen, zaten ze weer vol met shampoo.

In de avond zijn we gezellig met z'n allen wat gaan eten en drinken in Tossa. Na wat lekkere drankjes gaan we weer richting de camping.

We lopen naar het toilethuis toe om tanden te poetsen zodat we daarna lekker konden gaan slapen. Of niet... we liggen er om 12 uur in en ik heb het 4 uur zien worden. Dit kwam grotendeels omdat ik nog drie keer moest plassen en dit dus betekende dat ik de berg weer op moest. Aangekomen op de berg met een hartslag van 160 die bovenin je keel bonkt, kun je je voorbereiden op de afdaling. 

Jup, dag 1 van Koning Camping stond volledig in het teken van acclimatiseren.